Crisisbeheersing en OTO
In onze dagelijkse processen wordt veiligheid geborgd door afspraken en beleid. Onze veiligheid en bedrijfscontinuïteit kent echter een groeiend aantal potentiële bedreigingen. Hierdoor kunnen zich op ieder moment situaties voordoen die de veiligheid en de continuïteit van zorg acuut en soms ook langdurig kunnen verstoren.
De “klassieke” rampenbestrijding” was onvoldoende om al die potentiële bedreigingen het hoofd te bieden en is dan ook geëvolueerd naar een integrale crisisbeheersing. Een vak dat naast agendering op zowel strategisch, tactisch en operationeel niveau ook structurele investering in deskundigheidsbevordering en onverdeelde aandacht vereist van specifiek hierin opgeleide functionarissen.
Wettelijk gezien moeten zorginstellingen in Nederland onder alle omstandigheden, dus ook in crisissituaties, verantwoorde zorg en een acceptabel niveau van kwaliteit en veiligheid kunnen bieden. Het leveren van die verantwoorde zorg tijdens rampen en crises vereist vaardigheden en structuren die kunnen afwijken van de reguliere organisatie, werkzaamheden en rollen.
Gedegen voorbereiding om crisissituaties op professionele wijze het hoofd te bieden, is echter niet alleen een wettelijke verplichting van iedere zorginstelling, maar ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid, publiek en medewerkers verwachten immers ook dat de zorg hierop voorbereid is.
Om zo goed mogelijk op dergelijke situaties voorbereid te zijn en deze situaties ook zo doelmatig mogelijk te managen, wordt onder de noemer “Crisisbeheersing” continu aan planvorming gewerkt. Organisaties en medewerkers worden middels opleiden, trainen en oefenen voorbereid op het werken onder crisisomstandigheden. Naast de bedrijfscontinuïteit van de eigen organisatie is daarbij ook aandacht voor het regionale perspectief en voor de psychologische effecten die het handelen tijdens een crisis kan hebben op medewerkers, cliënten en omgeving.
Instellingen zijn zelf verantwoordelijk voor hun preparatie op rampen en crises. Met het ondertekenen van het “Convenant inzake opleiden, trainen en oefenen (OTO) ter voorbereiding op rampen en crisis” door het Ministerie van VWS en de veldpartijen, bestaat er sinds 2008 een jaarlijkse cyclus waarbij de convenant partners een beroep kunnen doen op OTO-stimuleringsgelden. In 2014 hebben de OTO-stimuleringsgelden een structurele basis gekregen, sindsdien is er sprake van een landelijk OTO programma.
Meer informatie Crisisbeheersing en OTO: